30 października ogłoszony Dniem Więźniów Politycznych

Źródło: Aleksiej Nawalny / shutterstock 

30 października 1974 roku, jak wspomniał Nawalny, więźniowie polityczni Kronid Lubarskij i Aleksiej Murżenko w Dubravlage (gułag w ZSRR utworzony w Mordowii) zorganizowali Dzień Więźnia Politycznego. Symboliczna, jednodniowa głodówka to najważniejszy gest solidarności z zatrzymanymi, głodówkę przeprowadzali nie tylko skazańcy, ale wiele osób przebywających na wolności – pisze Nawalny, dodając, że wielu zatrzymanych uważało jedzenie za rzecz najmniej istotną w tym dniu, pomimo że za głodówki karano. 

System sowiecki rozpadł się i w pewnym historycznym momencie nie było już w Rosji więźniów politycznych. W miejsce Dnia Więźnia Politycznego obchodzono Dzień Pamięci Ofiar Represji Politycznych – pisze Nawalny. 

W przeddzień tego święta stowarzyszenie Memoriał przez wiele lat organizował akcję pt. Przywrócenie imion przy Kamieniu Sołowieckim (to jeden z najważniejszych moskiewskich pomników upamiętniających represje w ZSRR). Obecnie, w 2023 roku „Memoriał” już nie istnieje, został oficjalnie zlikwidowany przez władze, a więźniowie polityczni są znowu i jest ich sporo. Władza w Rosji wraca do swoich korzeni – aresztów, represji, tajnych procesów sądowych, bezprawia pod nazwą „sąd” – twierdzi Nawalny. 

W tej sytuacji, jak pisze polityk, „prawidłową rzeczą jest powrót do korzeni i tradycji”. 

Wzywamy wszystkich więźniów politycznych i tych, którzy chcą ich wesprzeć do wspólnego wzięcia w akcji i rezygnacji z jedzenia w tym dniu – oświadcza Nawalny. 

Wezwanie do przeprowadzenia głodówki w ramach wsparcia skazańców poparli także inni politycy i działacze, w tym Władimir Kara-Murza, Wadim Ostanin, Lilija Czanyszewa, Daniel Chołodnyj i Ilja Jaszyn. Wszyscy wymienieni otrzymali wyroki wieloletniego pozbawienia wolności i uznano ich za więźniów politycznych.