Strona Główna >> Rosja >> Gospodarka >> Gdzie leży podstawa prawna dla sankcji wobec wschodnich oligarchów?
Gdzie leży podstawa prawna dla sankcji wobec wschodnich oligarchów?
Rosja i Białoruś to najbardziej sankcjonowane kraje Europy. Na stan 1 kwietnia 2022 roku na Rosję nałożonych jest 8064 oddzielnych sankcji, Białoruś natomiast w ciągu ostatnich dwóch lat otrzymała ponad 200 unijnych obostrzeń na swoich obywateli czy podmioty.
Wśród sankcji te obejmują również grupę społeczną charakterystyczną dla tych państw – oligarchów, ludzi uprzywilejowanych z racji ich wielkich biznesów, posiadających presję i wpływ polityczny na rządzących danym państwem. Biorąc pod lupę tak olbrzymie ugrupowanie państw, jakim jest Unia Europejska, należy zadać sobie pytanie: kto wydaje na nich sankcje i na podstawie jakich praw? Ważnym dla tematu jest również ustalenie celu tych sankcji i sposobu ich funkcjonowania.
Względem samego instrumentu sankcji, te pochodzące od Unii Europejskiej dzielą się na charakter zindywidualizowany i zróżnicowany. Zindywidualizowane trafiają bezpośrednio w wymienione podmioty przy określeniach zarejestrowanej nazwy czy też imiona i nazwiska w przypadku osób fizycznych. Sankcje zróżnicowane to sankcje ogólne, które zakazują wchodzenia w określone interesy z podmiotami spełniającymi wytyczne tych sankcji. Przykładem sankcji zróżnicowanej może być zakaz importu węgla z Rosji – nie ważne, jaka firma by się tego nie podjęła, import węgla pochodzącego z Rosji jest zakazany na terenie państw Unii Europejskiej. Jako że sankcje mogą mieć pośrednie konsekwencje dla osób postronnych, Unia stara je się formułować w taki sposób, by minimalizować szkody dla ludności cywilnej czy działań legalnych związanych z sankcjonowanym krajem.
W kontekście samych oligarchów, co do zasady najbardziej ich dotykają sankcje zindywidualizowane. Treść tych sankcji najczęściej ogranicza się do zamrożenia aktywów i zakazu podróży. Osoby w ten sposób usankcjonowane zostają powiadomione o tym listownie, o ile jest to możliwe. Drugim sposobem zakomunikowania o obostrzeniu jest poprzez ogłoszenie publikowane przez Radę w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej serii C.
Względem aktywów działa to w następujący sposób: wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze mieszczące się na terenie państw UE i tym samym posiadanie bądź będące pod kontrolą osób sankcjonowanych (lub przez nich wyznaczonych) są konfiskowane do czasu zniesienia czy wygaśnięcia odpowiadającej im sankcji. Ciekawostką jest jednak to, że system dopuszcza na odstępstwo w dwóch przypadkach – gdy chodzi o uiszczenie opłaty prawnej oraz w celu zaspokojenia podstawowych potrzeb. Dodatkowo jak tłumaczy Rada UE osoby z zamrożonymi aktywami będą ponadto obciążone poprzez zakaz dla obywateli i podmiotów Unii o nieudostępnianiu im żadnych środków finansowych.
Jeśli chodzi o zakaz podróży, ten pozwala wywrzeć nacisk na sankcjonowane osoby poprzez restrykcje wjazdowe i wyjazdowe obowiązujące na terenie UE. Osobom umieszczonym na specjalnej liście zabrania się wjazdu na teren państw członkowskich, z wyjątkiem przypadku usankcjonowania obywatela UE, gdzie ten będzie mógł poruszać się w sferze Unii wyłącznie na terenie państwa ojczystego.
Pojęcie sankcji w rozumieniu Unii Europejskiej to działania prewencyjne pozwalające szybko reagować na wyzwania i wydarzenia polityczne sprzeczne z jej celami i wartościami”. Już na podstawie tego zdania można wywnioskować, że decyzja o ich nałożeniu sankcji między bazę w samej ideologii wyznawanej przez państwa członkowskie UE. Obiektem sankcji staje się ten, kto propaguje inne wartości niż te unijne i popiera to swoimi czynami bądź wpływa na czyny innych. Do pięciu najważniejszych powodów obostrzeń należy: terroryzm, rozprzestrzenianie broni jądrowej, naruszanie praw człowieka, aneksja obcego terytorium oraz celowa destabilizacja suwerennego kraju.
Rada Unii Europejskiej wyszczególnia cele nakładanych przez UE sankcji. Wszelkie nałożone obostrzenia są tworzone z myślą o nakłonieniu usankcjonowanych do zmiany polityki bądź postępowania. Rada również uważa, że tego rodzaju stygmatyzacja to sposób promowania celów wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa. W rozumieniu tych słów można dojść do wniosku, że podmioty wyłamujące się poza ustalone normy działają na szkodę interesów bezpieczeństwa międzynarodowego. W praktyce jednak sankcje to przede wszystkim jedyna możliwość, poza udaną próbą dialogu czy działaniami zbrojnymi, która pozwala wywrzeć presję na osobne państwo.
Potężny zestaw ostatnich 5 pakietów sankcji wymierzonych w Federację Rosyjską jest reakcją na inwazję Ukrainy przeprowadzaną przez ich siły. Podstawowym celem jest osłabienie zdolności Kremla do finansowania wojny i spowodowanie wyraźnych kosztów gospodarczo-politycznych wobec rosyjskiej elity uważanej za współodpowiedzialną za inwazję. Ponadto ci drudzy zostali ukarani sankcjami za przewinienia Kremla związane z aneksją Krymu i uznaniu Obwodu Donieckiego i Ługańskiego za niezależne podmioty. Działania podważające integralność terytorialną Ukrainy odbiły się na 1091 osobach i 80 podmiotach rosyjskich. Wśród usankcjonowanych osób znajdują się między innymi: Władimir Putin, Siergiej Ławrow, członkowie Dumy Państwowej i Rady Bezpieczeństwa.
Wśród oligarchów rosyjskich przykładem osoby usankcjonowanej jest słynny Roman Abramowicz, osoba blisko związana z Władimirem Putinem oraz były właściciel Chelsea, który wskutek sankcji stracił między innymi wspomniany klub piłkarski. Abramowicz z tytułu rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) o numerze 2022/427z dnia 15 marca 2022 r. został dopisany do listy osób usankcjonowanych w „odniesieniu do działań podważających integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażających”. Zajmując 879 miejsce tabeli, Abramowicz został ukarany na podstawie rozporządzenia Rady (UE) NR 269/2014z dnia 17 marca 2014 r. Rozporządzenie kara oligarchę, osoby z nim powiązane na mocy treści artykułu drugiego. Ustęp pierwszy zamraża wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze będące własnością Rosjanina. Zamrożone są również jego wszelkie własności, nad którymi de facto sprawuje władzę i kontrolę. Wymienienie takiego oligarchy na liście oznacza również zakaz dla podmiotów unijnych na wysyłanie mu, pośrednio czy bezpośrednio, środków finansowych oraz zasobów gospodarczych. Zakaz nie obejmuje wyłącznie samego Abramowicza, ale również wszystkie związane z nim osoby fizyczne, osoby prawne, podmioty i organy.
W długiej tabeli osób usankcjonowanych prócz imienia i nazwiska wypisane są również informacje identyfikacyjne oraz przyczyny zaistnienia sankcji. Trzymając się dalej przykładu Romana Abramowicza, w informacjach identyfikacyjnych widnieją tam następujące treści: Abramowicz jest oligarchą Putina, głównym udziałowcem Evraz (brytyjskiej firmy zajmującej się produkcją i wydobyciem stali) i byłym gubernatorem Czukockiego Okręgu Autonomicznego. Podano również jego datę i miejsce urodzenia, płeć i obywatelstwo oraz osoby i podmioty z nim powiązane. Jeśli chodzi o przyczyny usankcjonowania, ten został wskazany jako osoba kluczowa dla wydolności finansowej rosyjskiego rządu oraz współodpowiedzialna za aneksje Krymu i destabilizacje Ukrainy, co najlepiej pokazuje ten cytat widniejący w tabeli dokumentu:
„Uzyskiwał zatem korzyści od rosyjskich decydentów odpowiedzialnych za aneksję Krymu lub destabilizację Ukrainy. Jest również jednym z czołowych rosyjskich przedsiębiorców działających w sektorach gospodarczych zapewniających istotne źródło dochodów rządowi Federacji Rosyjskiej odpowiedzialnemu za aneksję Krymu i destabilizację Ukrainy.”
Warto nadmienić, że osoba usankcjonowana ma prawo do zgłoszenia uwag Radzie Unii Europejskiej wobec postawionych mu zarzutów. Jak mówi Rozporządzenie 269/2014z dnia 17 marca 2014 r., Rada powinna dokonać weryfikacji swojej decyzji na podstawie zgłoszonych uwag lub po przedstawianiu istotnych nowych dowodów, a w przypadku zmiany pierwotnej decyzji poinformować sankcjonowanego. Daje to pole do dialogu z usankcjonowanym i zapewnia o sprawiedliwym sądzie z możliwością obrony.
Kończąc temat sankcji, należy już tylko wspomnieć o tym, gdzie muszą być one przestrzegane i przez kogo. Z pomocą tutaj przychodzi Artykuł 17 Rozporządzenia269/2014.
„Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:
na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;
na pokładach wszystkich statków powietrznych lub wodnych podlegających jurysdykcji państw członkowskich;
wobec każdej osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;
wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;
do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do każdego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej, w całości lub częściowo, na terytorium Unii.”
Z powyższych informacji wynika, że Unia Europejska jasno określa swoją politykę sankcji i jej granice. Nie próbuje nimi wywierać wpływu w sposób niezgodny z prawem międzynarodowym, a wszystkie obostrzenia kończą swoje działanie na terenie UE, tym samym nie próbując być ekstraterytorialnymi.
Bibliografia:
Matusik, A. (2022, 25 luty). Oligarcha. Encyklopedia Zarządzania. Dostęp:https://mfiles.pl/pl/index.php/Oligarcha(15.04.2022)
Portal Rady UE i Rady Europejskiej. (2022, 11 kwiecień). Sankcje UE wobec Rosji w sprawie Ukrainy (od 2014 r.). Dostęp: https://www.consilium.europa.eu/pl/policies/sanctions/restrictive-measures-against-russia-over-ukraine/ (15.04.2022)
Portal Rady UE i Rady Europejskiej. (2022,11 kwiecień).Sankcje UE wobec Rosji w pytaniach i odpowiedziach. Dostęp: https://www.consilium.europa.eu/pl/policies/sanctions/restrictive-measures-against-russia-over-ukraine/sanctions-against-russia-explained/(15.04.2022)
Portal Rady UE i Rady Europejskiej. (2022, 22 marzec). Kiedy i jak UE przyjmuje sankcje?. Dostęp: https://www.consilium.europa.eu/pl/policies/sanctions/ (15.04.2022)
Portal Rady UE i Rady Europejskiej.(2022, 4 kwiecień). Rodzaje sankcji. Dostęp: https://www.consilium.europa.eu/pl/policies/sanctions/different-types/(15.04.2022)
Rozporządzenie Rady (UE) NR 269/2014z dnia 17 marca 2014 r.w sprawie środków ograniczających w odniesieniu do działań podważających integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażających. (2014). (Bruksela). Dostęp: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A32014R0269(15.04.2022)
Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2022/427 z dnia 15 marca 2022 r. wykonujące rozporządzenie (UE) nr 269/2014 w sprawie środków ograniczających w odniesieniu do działań podważających integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażających. (2022). (Bruksela). Dostęp: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/HTML/?uri=CELEX:32022R0427&from=EN(15.04.2022)
Statista. (2022, 1 kwiecień). Number of internationalsanctionsimposed as of April 1, 2022, by target country. Dostęp: https://www.statista.com/statistics/1294726/number-of-global-sanctions-by-target-country/ (15.04.2022)
Stellmaszyk, S. (2020, 15 grudzień). Zakaz podróżowania oraz zamrożenie aktywów osób odpowiedzialnych za łamanie praw człowieka, Unia Europejska wprowadza globalny system sankcji. aleBank. Dostęp: https://alebank.pl/zakaz-podrozowania-oraz-zamrozenie-aktywow-osob-odpowiedzialnych-za-lamanie-praw-czlowieka-unia-europejska-wprowadza-globalny-system-sankcji/?id=352427&catid=25925 (15.04.2022)
Dział: Gospodarka
Autor:
Opracowanie: Cezary Przyłuski