Na konferencji ONZ zaprezentowano doświadczenia tadżyckich kobiet wiejskich

Fotografia: Asia-Plus

Eksperci ONZ przedstawili dane w czasie 21. sesji Konferencji oceny realizacji Konwencji ONZ (CRIC-21), która odbywa się w tych dniach w Samarkandzie.

Doświadczenie kobiet wiejskich Tadżykistanu

Eksperci zauważyli, że w krajach Azji Środkowej zebrano ogromny bagaż doświadczeń kobiet w walce z degradacją ziem i pustynnieniem.

Jurij Skoczyłow, dyrektor wykonawczy młodzieżowego centrum ekologicznego (Tadżykistan), przedstawił nowatorskie sposoby zachęcenia populacji wiejskiej do praktyk zrównoważonego użytkowania gruntów na przykładzie wspólnot terytorialnych Tadżykistanu.

„U podstaw naszej pracy leży zaangażowanie zarówno kobiet, jak i mężczyzn w ocenę bieżącego i przyszłego ryzyka klimatycznego i słabych punktów, planowanie użytkowania ziemi i adaptacji z uwzględnieniem dostępnych środków i technologii, które uwzględniają różnice płciowe” – powiedział Skoczyłow.

Zaznaczył także, że kobiety w Tadżykistanie grają niezwykle ważną rolę w zarządzaniu zasobami ziemi i wody. Ich wartościowe doświadczenie, rozwiązania lokalnych problemów mają ważne znaczenie dla planowania działań ukierunkowanych na efektywne korzystanie z zasobów środowiska naturalnego na poziomie krajowym i regionalnym. 

„Jej ziemia. Jej prawa”

Ponadto kobiety są najbardziej zagrożoną częścią społeczeństwa, cierpiącą z powodu degradacji ziemi i ograniczenia zasobów wodnych.

W 2023 roku Światowy Dzień Walki z Pustynnieniem minął po hasłem „Jej ziemia. Jej prawa”.

Ekspert sekretariatu Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zwalczania pustynnienia Nadieżda Diemientjewa zaznacza, że bezpośrednie i pośrednie bariery i normy płciowe często ograniczają dostęp kobiet do przygotowania zawodowego, niezbędnego do reagowania na następstwa degradacji ziem i zmian klimatu. „Równość płci i rozszerzenie praw i możliwości kobiet i dziewcząt wzniesie wyłącznie pozytywny wkład w urzeczywistnienie konwencji” – uważa.

W czasie dyskusji panelowych strony zapewniły, że to właśnie kobietom najbardziej zależy na „zdrowej ziemi, ale często nie mają nad nią kontroli”.

Na całym świecie kobiety zderzają się ze znaczącymi przeszkodami w zdobyciu praw do ziemi, co ogranicza ich możliwości rozwoju i dobrobytu. Kiedy ziemia ulega degradacji, a wody brakuje, kobiety zwykle cierpią najbardziej ze wszystkich.

Natomiast gdy kobiety zostają wdowami, często są wysiedlane przez krewnych męża, nie mają dokąd pójść, a co prawdopodobnie najistotniejsze, nie mają kawałka ziemi, z którego mogłyby czerpać zyski, aby wykarmić swoje dzieci. 

W ponad 100 krajach kobietom nadal odmawia się prawa do dziedziczenia majątku po mężach. 

Dlaczego jest to tak ważne?

Biorąc pod uwagę to, że kobiety wiejskie stanowią 43% pracowników rolnych, spadają na nie nieproporcjonalnie ciężkie konsekwencje degradacji ziem.

Degradacja ziem sprawia, że muszą mierzyć się z brakiem żywności, wody i przymusową migracją.

Według ekspertów ONZ przyznanie praw kobietom do ziemi przyspieszy proces odbudowy, otworzy również drzwi do rynków zbytu, możliwości finansowych, przygotowania zawodowego, technologii, poprawiających sytuację kobiet i do innych istotnych usług.

Kobiety inwestują więcej środków w zasoby technologiczne, które mogą doprowadzić do zwiększenia plonów.

Faktycznie, według szacunków Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa, równy dostęp kobiet i mężczyzn do zasobów produkcyjnych umożliwiłby zmniejszenie o 17% liczby głodujących na świecie ludzi, a więc o oszałamiającą liczbę 150 milionów osób.