Centaur, pegaz i gryf. Jakie mityczne istoty występują na herbach białoruskich miast

Mityczne istoty z białoruskich herbów. Źródło: palatno.media

Ptaki, zwierzęta, rośliny... Wszystko to widzieliśmy na białoruskich herbach. Oprócz tego na herbach znajdują się również istoty mityczne - centaury, pegazy i gryfony. Wszystkie one znajdują się na współczesnych herbach białoruskich miast dzięki historii słynnych rodów magnackich i książęcych Wielkiego Księstwa Litewskiego. PALATNO opowiada o trzech miastach, na herbach których znajdują się istoty mityczne.

Slucki Pegaz
 

Aktualny herb Słucka. Źródło: palatno.media

Słuck to jedno z najstarszych miast na Białorusi. Miasto to było własnością książęcą. W 1652 roku Słuck otrzymał herb „Pogończyk” - jeździec z mieczem na białym koniu. Podczas okupacji białoruskich ziem przez Imperium Rosyjskie, Słuck miał podobny herb, z uwzględnieniem dwugłowego orła - symbolu władzy carskiej. W obecnym herbie jest także skrzydlaty koń – pegaz, natomiast jeźdźca usunięto. Na pegazie widnieje czerwony płaszcz z monogramem „RD”. Białoruski historyk Anatol Tcitau uważał, że wcześniej monogram „RD" na pieczęciach słuckich odczytywano jako Radivil Dux. Historyk Tamara Habruś stwierdziła, że monogram można rozkodować jako litery „B” i „R”, czyli początkowe litery imienia księcia Bogusława Radziwiłła. W dolnej części herbu znajduje się łuskowata podstawa - podobna do tej, która występuje w herbie Krasnego. Podstawę w herbach dodano, ponieważ zakazane jest dokładne kopiowanie heraldyki, należy dodawać inne elementy. Obecny herb Słucka pojawił się w 2001 roku.

Słucka „Pogoń”

W latach 90 lokalni deputowani spierali się na temat herbu miasta. Dyskutowali próbując wybrać między „Pogonią” a „Pegazem”. Ciekawe jest, że przeciwko „Pegazowi” wystąpił ojciec Michał Wejga, uważając go za pogański symbol z perspektywy Cerkwi Prawosławnej. W rezultacie pierwszym herbem Słucka w okresie niepodległości stała się „Pogoń”.

Starodarozhuski centaur

Obecny herb Starych Darog. Źródło: Palatno.media
 

Dzisiejszy herb Starych Darog przedstawia legendarną postać centaura. Herby z wizerunkiem centaura nazywane są „hipocentaurami”. Na takim herbie centaur może mieć ogon smoka lub węża. Herby z centaurami były używane w Wielkim Księstwie Litewskim, zwłaszcza przez przedstawicieli rodu Gałszanów.

Gałszanowie stali się „winowajcami” obecności centaura na herbie Starych Darog. Stare Darogi (wtedy znane jako po prostu Drogi) po raz pierwszy wspomina się w 1524 roku jako własność Juryja Gałshanouskaga. Uważa się, że Gałszanowie byli pierwszymi znaczącymi właścicielami miasteczka. Na herbie Starych Darog, centaur mierzy z łuku do ogona przekształconego w węża. Wizerunek centaura umieszczony jest w górnej części herbu, a w dolnej znajdują się dwie sakwy jako atrybut wędrowca. Obecny herb Starych Darog został zarejestrowany w 1996 roku. Znany autor współczesnego herbu to jeden z pracowników rejonowej administracji – A.A. Michailau.

Centaur z Galszanów

Herb Galszanów Źródło: palatno.media

Istnieje jeszcze jedna postać centaura na herbie Galszanów. Ze względu na nazwę można zrozumieć, że osada była kiedyś związana z książętami Galszańskimi, którzy są uznawani za założycieli miasteczka. Książęta ci posiadali Galszany przez wiele stuleci. Później Galszany przeszły pod władanie Sapiehów. Z Sapiehami związany jest rozwój i budowa miasteczka, w tym murowanego zamku, kościoła i klasztoru. Z Galszańskimi i Sapiehami związany jest współczesny herb wioski. W górnej części herbu znajduje się centaur z ogonem węża. W dolnej części znajduje się herb „Lis”, część herbu Sapiehów. Obecny herb Galszanów został przyjęty w 2006 roku. Jego autorką była Marina Elinskaya.

Krasnaselski Gryfon

Herb Krasnego Sioła w dzisiejszych czasach. Źródło: palatno.media

Herb Gryfa w Krasnym Siole (wioska w obwodzie grodzieńskim), podobnie jak na innych białoruskich herbach z mitycznymi istotami, pochodzi od książąt. Krasnym Siołem władali Chodkiewiczowie, Hlebowiczowie, Paciowie. Jednak w dzisiejszym herbie zdecydowano się zostawić tylko część herbu Chodkiewiczów - srebrnego gryfa z piłką. Gryf ma ciało lwa z głową i skrzydłami orła. Wyobrażenia gryfa spotyka się w Egipcie, Babilonie, starożytnym Rzymie i Grecji. Gryf był atrybutem bogini Nemesis.

W dzisiejszym herbie Krasnego Sioła dodano odniesienie do przedsiębiorstwa „Krasnosielskie materiały”. W dolnej części herbu znajduje się łuskowata podstawa.

Obecny herb pojawił się w 2004 roku. Autorem herbu jest Marina Elinskaia.